Economische crisis en oorlog Een paar maanden na het 10-jarig bestaan stapte Meijns op als dirigent; hij werd opgevolgd door Klaas Schut, die tevoren al een paar keer voor Meijns had waargenomen. Hij kwam elke repetitieavond op de fiets uit Westzaan. Na een succesvol concours halverwege de jaren dertig kreeg hij op een feestavond een nieuwe fiets aangeboden namens de vereniging.De economische crisis van de jaren dertig ging ook aan HCT niet ongemerkt voorbij. Veel leden raakten werkloos en de financiële verplichtingen konden met moeite worden nagekomen. Om nog wat extra geld in het laatje te brengen namen enkele jongere leden het initiatief om een showbandje op te richten onder de naam Harmonie Boys.Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog behaalde HCT op een concours in Putten in 1939 een prachtig resultaat in de afdeling Uitmuntendheid: met het hoogste aantal punten van alle mededingers won de vereniging een eerste prijs, tevens ereprijs; ook in de marswedstrijd werd HCT met een eerste prijs bekroond.De muzikale weg omhoog werd wreed verstoord door het uitbreken van de oorlog. Een aantal leden moest onder de wapenen en later naar de Duitsland voor de Arbeitseinsatz. Op de jaarvergadering in januari 1940 was gebleken dat de schuld van de instrumenten geheel voldaan was. ‘Ik kon de heer Van der Woert wel omhelzen van blijdschap, dat hij door zijn zuinig beleid deze zware druk van onze schouders had afgewenteld’, aldus toenmalig voorzitter L. Ooms in het Gedenkboekje bij het 40-jarig jubileum. ‘Tevens spraken wij af’, zo vervolgt Ooms, ‘dat wat er in de toekomst ook mocht gebeuren, Harmoniecorps Tuindorp bij elkaar moest blijven.’In het begin van de oorlog werden nog regelmatig repetities gehouden, maar later stond het verenigingsleven op zeer laag peil; er was onderling nog maar weinig contact. Wel werd in 1942 nog een geslaagd feest georganiseerd bij het 20-jarig bestaan. Ook ontstond er een samenwerking met fanfare Veni, Vidi, Vici om nog enigszins een representatief orkest bijeen te kunnen brengen.In augustus 1944 vond voor HCT een belangrijke gebeurtenis plaats. Ter ere van het 50-jarig bestaan van de NSM (Nederlandse Scheepsbouw Maatschappij) werd een sportfeest gehouden op het Volewijckersterrein, waarvoor HCT werd uitgenodigd de muzikale omlijsting te verzorgen. Het onthaal was geweldig, er werd zelfs een maaltijd van erwtensoep en bruine bonen aangeboden, uitzonderlijke kost in die hongerige jaren. HCT-voorzitter Ooms werd door NSM-directeur Goedkoop naar de stand van zaken bij HCT gevraagd en beloofde hulp: ‘Voorzitter, ik was al gedeeltelijk ingelicht over Harmoniecorps Tuindorp, maar nu weet ik nog veel meer en ik noem het een prestatie. De oorlog kan nu niet lang meer duren en na afloop spreken we elkaar nader’, zo herinnert Ooms in het Gedenkboekje zich hun gesprek.Dieptepunt in de oorlog was het fusilleren van HCT-lid Jaap de Vries, volgens de oudere leden waarschijnlijk vanwege het feit dat hij na spertijd nog op straat liep.
Toen de oorlog na vijf duistere jaren eindelijk ten einde was, maakte HCT direct een mars door Tuindorp; teken dat het nog niet gedaan was met de vereniging.
Contact met NDSM Het contact dat in de oorlog was gelegd met de NSM resulteerde na de oorlog in een langdurige samenwerking met de NDSM (Nederlandse Dok- en Scheepsbouw Maatschappij), een fusie van de NSM en de Nederlandse Dok Maatschappij. In 1946 werd de toenmalige directeur van de NDSM, Feike de Boer, beschermheer van HCT. De NDSM ging HCT financieel ondersteunen, terwijl HCT elke tewaterlating van nieuwe schepen muzikaal zou opluisteren. De samenwerking legde een stevig fundament onder het verenigingsleven, dat een ongekende bloeitijd tegemoet ging.
De drumband Na de oorlog werd ook begonnen met de drumband, waarvan Ferry Knaack de leiding op zich nam. De officiële oprichting van de drumband was in 1948. De drumband had vooral een grote aantrekkingskracht op de jeugd van Tuindorp, die bij het zien van de drumband direct zin kreeg om mee te doen. Dat er voor goed spel ook studie nodig was, werd in het enthousiasme van de jeugd nog wel eens vergeten; als het plezier dan minder werd, gaven de jongeren er soms al weer gauw de brui aan. Traditioneel was het ledenverloop bij de drumband dan ook groter dan bij het orkest.In 1952 werd HCT uitgenodigd om de tentoonstelling ‘De Rijn’ in de RAI, ter gelegenheid van de opening van het Amsterdam-Rijnkanaal, muzikaal luister bij te zetten. Voorwaarde was echter wel dat men in uniform zou optreden; een representatief uiterlijk was nodig, want tenslotte zou koningin Juliana de tentoonstelling openen. Tot die tijd had HCT altijd gewoon in burgerkleding gespeeld. Voor de aanschaf van uniformen was een bedrag van 28.000 gulden nodig. Dit bedrag werd bijeengebracht dankzij de steun van verschillende bedrijven en van donateurs en overige inwoners van Tuindorp Oostzaan.
Tamboerinstructeur Ferry Knaack Vanaf 1945 heeft de drumband van HCT 25 jaar lang onder leiding gestaan van Ferry Knaack. ‘En 23 jaar lang hebben we steeds eerste prijzen gehaald’, aldus Knaack. Dag en nacht was Knaack met de drumband bezig: muziek schrijven, trommels herstellen, repetities leiden. ‘Het was een hele leuke tijd, we hebben veel gein gehad. Bij concoursen wilde iedereen altijd in de bus van de drumband zitten. Het grootste succes vond ik een concours in St. Maartensdijk; daar werden we uitgescholden voor beroeps!’ Door tijdgebrek stopte Knaack in 1970 met de drumband.